به گزارش مشرق، شهادت دنیل بایمن، استاد دانشکدۀ خدمات خارجی دانشگاه جورج‌تاون و پژوهش‌گر سیاست‌گذاری خاورمیانه در مؤسسۀ بروکینگز نزد زیرکمیتۀ «تروریسم، عدم‌اشاعه و بازرگانی» در کمیتۀ روابط خارجی مجلس نمایندگان ، از سوی گروه رصد اندیشکده راهبردی تبیین ترجمه و برای استفاده نخبگان، مسئولین و پژوهشگران کشور منتشر شده است.
لازم به ذکر است ترجمه این گزارش، در دو نسخه چاپی ( A۵ و A۶) نیز از بالای همین صفحه قابل دریافت است.

تحلیل این اظهارات را می‌توانید در ادامه بخوانید.

۱-خلاصه مدیریتی:

 زیرکمیته «تروریسم، عدم اشاعه و بازرگانی» در کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان در ۳ خرداد ۹۶ اقدام به برگزاری جلسه ای با عنوان «تهدید جهانی از سوی ایران» کرده است. در این جلسه ایلان برمن از شورای سیاست خارجی آمریکا، ری تکیه از شورای روابط خارجی آمریکا و دنیل بایمن از موسسه بروکینگز شرکت کرده اند. بعد از روی کار آمدن دولت ترامپ، مجموعه جلساتی در کنگره برای بررسی چگونگی مهار قدرت ایران برگزار می‌شود. بایمن در این جلسه تلاش کرده سیاست خارجی ایران را با حمایت از گروه های تروریستی و نظامی، یکپارچه جلوه دهد و همراستا با دولت آمریکا، ایران را حامی دولتی اصلی تروریسم در جهان معرفی کند.

معمولا این دست جلسات با توصیف شرایط فعلی منطقه ای و نقش ایران از دیدگاه کارشناس مدعو شروع می شود و در انتها پیشنهاداتی از سوی وی برای مقابله و مهار قدرت ایران ارائه می شود.

۲-معرفی دنیل بایمن

دنیل بایمن پروفسور دانشکده خدمات خارجی و دپارتمان دولت در دانشگاه جورج تاون است. وی از ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ مدیر برنامه مطالعات امنیتی و مرکز مطالعات امنیتی بوده است.

پروفسور بایمن عضو ارشد مرکز سیاست خاورمیانه اندیشکده بروکینگز است. بایمن در بروکینگز بر مسئله ایران، خاورمیانه و تروریسم تحقیقاتی انجام داده است. هم چنین کتابی در زمینه جنگ داخلی عراق در بروکینگز نوشته است. وی از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ عضو کمیسیون بررسی حملات ۱۱ سپتامبر و عضو گروه مشترک بررسی حملات ۱۱ سپتامبر در کمیته اطلاعات مجلس سنا و مجلس نمایندگان بوده است. قبل از پیوستن به این گروه مشترک وی مدیر بخش تحقیقات مرکز سیاست عمومی غرب آسیا در بنگاه رند بوده است. قبل از این پروفسور بایمن به عنوان تحلیلگر غرب آسیا برای دولت آمریکا مشغول به کار بوده است. نام وی همچنین در شورای روابط خارجی آمریکا به عنوان کارشناس دیده می شود.

نگاه وی را می توان نزدیک به نگاه مایکل فلین مشاور امنیت ملی مستعفی ترامپ دانست. با این تفاوت که فلین شخصیتی نظامی بود و بایمن شخصیتی آکادمیک با نگاهی تند به اسلام است.

وی نویسنده چند کتاب در زمینه تروریسم است: القاعده، داعش و جنبش جهانی جهادگرا؛ پیروزی و شکست جریان ضدتروریست اسرائیلی؛ جنگی با ۵ جبهه: راهی بهتر برای مبارزه با جهاد جهانی؛ ارتباطات کشنده: دولت های حامی جنگ شهری تروریسم

وی همچنین مقالاتی هم در مجله های فارن افرز و فارن پالسی در زمینه داعش و تروریسم به رشته تحریر درآورده است.

۳-خلاصه‌ای از گزارش اصلی

دنیل بایمن سیاست خارجی ایران را آمیخته با حمایت از گروه های تروریستی و گروه های شبه نظامی می داند. وی معتقد است نظام ایران از مجموعه ای از سازمان ها در غرب آسیا حمایت می کند و ظرفیت انجام اقدامات تروریستی بین المللی را در خارج از منطقه هم حفظ می کند. بایمن آنچه که اقدامات بی ثبات ساز و تروریستی ایران می نامد را تهدید اصلی آمریکا و متحدان منطقه ای اش در غرب آسیا معرفی می کند. وی در ادامه گزارش خود به بررسی اقدامات ایران بعد از انقلاب می پردازد. قسمت بعدی گزارش وی خلاصه ای است از فعالیت های فعلی ایران در منطقه غرب آسیا. در این بخش حزب الله لبنان، گروه های فلسطینی، نقش ایران در عراق، سوریه و یمن و حمایت از القاعده بررسی می شود. وی در ادامه به نتایج اقدامات ایران برای آمریکا و کاهش اقدام مستقیم ایران علیه نیروهای آمریکایی بعد از مسئله توافق هسته ای می پردازد. حمایت از گروه های نظامی و شبه نظامی منطقه از سوی ایران در نگاه بایمن هم چنان ادامه دارد. بایمن در نهایت سیاست ها و اقدامات پیشنهادی خود برای دولت ترامپ را ارائه می دهد که در ادامه کلیات و تحلیل بخش های آن ارائه خواهد شد.

۴-تحلیل کلیات گزارش

بایمن تحلیلی از کلیت وضعیت آمریکا در منطقه، اهداف و وضعیت ایران در منطقه ارائه می کند.  پیشنهادات گزارش بایمن را می توان قابل اجرا و واقعی دانست. وی برخلاف کارشناسان دیگر در پیشنهاداتش آرزوهای خود را ننوشته و تک تک پیشنهادات وی قابلیت اجرایی دارد. نگاه وی در ارائه پیشنهادات مربوط به منطقه است و حتی جایی که از مردم ایران سخن می گوید نتیجه را می خواهد در منطقه برداشت کند. هم چون دیگر کارشناسان، بایمن نیز ایجاد اجماع مجدد بین المللی بر علیه ایران در مسئله فعالیت های منطقه ای را پیشنهاد می کند. با بررسی گزارش بایمن این نتیجه حاصل می شود که غرب ناتوان از انجام اقدام نظامی علیه ایران است و هم چنین غرب اگر بخواهد هم نمی تواند دامنه نفوذ ایران را به طور کامل از میان ببرد، پس بدین منظور به سراغ مردم ایران می رود و تلاش دارد مردم را از حاکمیت دور سازد. رویکرد پیشنهادی بایمن نه مانند رویکرد اوباما و نه مانند رویکرد ترامپ در قبال ایران است، بلکه رویکردی تلفیقی در قبال ایران را پیشنهاد می دهد.

۴-تحلیل بخش‌های گزارش

 بایمن اعتراف می کند که دولت ترامپ راهبردی مشخص و منسجم برای ایران یا غرب آسیا تدوین نکرده است. وی ادعا می کند که سیاست های اوباما موجب شده متحدان منطقه ای باور خود به آمریکا را از دست بدهند و فاصله بگیرند. اما بایمن پیشنهاد می کند حال که متحدین منطقه ای تلاش می کنند به ترامپ نزدیک شوند، دولت آمریکا با افزایش فشار بر سپاه پاسداران پیام درستی به متحدین خود بدهد و فشار بیشتر بر سپاه یعنی اتحاد بیشتر با شرکای منطقه ای. پیشنهاد بعدی بایمن ایجاد «پلی» میان رفتار منطقه ای ایران و رنج های اقتصادی مردم ایران است. وی این گونه تعبیر می کند: روشن شدن هزینه های ماجراجویی ایران برای مردم توسط واشنگتون و افزایش نارضایتی داخلی از سیاست های خارجی ایران با ایجاد این پل. بایمن در ادامه علاوه بر توسعه روابط دولت ترامپ با متحدین منطقه ای خواستار روشن شدن هزینه حمایت ایران از اسد، حزب الله و دیگر سازمان ها برای مردم عادی ایران شده است. گزینه بعدی که برای ایجاد این «پل» مطرح می شود، پررنگ کردن پیوندهای مورد ادعای بایمن است: پیوندهای میان ایران و القاعده و دیگر گروه های سنی. این روند بوسیله یک کمپین اطلاع رسانی انجام می شود. ایجاد این پل در جلسه کمیته مجلس نمایندگان با عنوان هشدار به ایران هم پیشنهاد شده بود.

بایمن برجام هسته ای را با بهتر از هر بدیل دیگری می داند و بر حفظ آن تأکید می کند و پا پس کشیدن از آن را خطا می داند. وی سیاست گذاری موفقی در عرصه حمایت ایران از گروه های ستیزه جو را منجر به کاهش دامنه و مقیاس حمایت ایران معرفی می کند و نه بیشتر.

بایمن به دولت ترامپ پیشنهاد می کند خط قرمزهای روشنی در مسئله حمایت ایران از گروه های منطقه ای ترسیم کند: انتقال سلاح های نامتعارف، هر گونه حمله به سرزمین آمریکا یا تأسیسات آمریکا در خارج. وی پیشنهادی درباره اینکه اگر این خط قرمزها رد شدند، ارائه نمی کند و آن را به دولت و رهبران کنگره آمریکا واگذار می کند. هم چنین اعلام می کند که اگر ایالات متحده در در واکنش نشان دادن نسبت به عبور از این خط قرمزها جدی نیست، همان بهتر که اصلا تهدید نکند.

وی با مخالفت با قراردادن نام سپاه در فهرست سازمان های تروریستی خارجی آمریکا به کنگره پیشنهاد می کند اختیارات لازم را برای تنبیه سپاه پاسداران به ترامپ بدهد. علت این مخافت دلایل فنی و قانونی است و افزایش فشار بر سپاه پاسداران هم در ابتدای پیشنهادات بایمن جهت نزدیک شدن متحدین منطقه ای و آمریکا به یکدیگر اعلام شده است. اختیارات لازم برای افزایش فشار بر سپاه و تنبیه آن در طرح تحریمی S۷۲۲ سنا به ترامپ واگذار شده است.

تقویت و حمایت از نیروهای اپوزیسیون ضد اسد در سوریه به عنوان راهکار دیگری برای افزایش اعتبار آمریکا نزد شرکای منطقه ای اعلام شده و ابزاری برای عقب راندن ایران و داعش معرفی می شود.

بایمن اعتقاد دارد مجموعه ای از فشار اقتصادی و فشار نظامی و دیپلماتیک علیه ایران نیازمند متحدانی است. فشار اقتصادی را نیازمند متحدان اروپایی و آسیایی و فشار نظامی و دیپلماتیک را نیازمند کمک کشورهای منطقه غرب آسیا می داند. این اعتقاد همان اجماع‌سازی علیه ایران است که در سال های گذشته علیه برنامه هسته ای ایران ایجاد شد.

گزینه کمرنگ کردن اتحاد عراق با ایران پیشنهاد بعدی بایمن است. تشویق متحدان آمریکا در جهان عرب جهت بهبود روابط خود با حکومت عراق و تجلیل از هویت عربی آنها راهکار این گزینه است.

در این گزارش دو دلیل مطرح می شود که بنا بر آنها آمریکا نباید یک جانبه برجام را لغو کند:

در صورت لغو برجام متحدان آمریکا پیوند های اقتصادی خود را با ایران قطع نمی کنند.
رهبران ایرانی حامی توافق، سیاست های تندتری در خارج اتخاذ می کنند. بایمن با مطرح کردن این دو دلیل لغو یکجانبه برجام از سوی آمریکا را صلاح نمی داند و همان روند فشار بر ایران را مناسب می داند با حفظ برجام.

در انتهای گزارش بایمن اعتراف می کند که دیگران در دشمنی با ایران همراه آمریکا خواهند بود اگر آمریکا تعهد مدام و پابرجا در دشمنی با ایران داشته باشد. دومین اعتراف وی به این صورت است: سیاست گذاری های بهتر ایالات متحده می تواند دامنه و مقیاس فعالیت های خصمانه (از نگاه بایمن) ایران را کاهش دهد، اما آنها را کاملا از بین نخواهد برد.

نتیجه گیری و جمع بندی

گزارش بایمن هم چون دیگر گزارشهای کارشناسان آمریکایی معترف است که اقدام نظامی مستقیم و تلاش برای تغییر رژیم در ایران از سوی آمریکا بی فایده بوده و خللی در اقتدار جمهوری اسلامی ایران ایجاد نخواهد کرد. هرگونه اقدامی از سوی آمریکایی ها علیه ایران با محور اثرگذاری بر مردم شروع خواهد شد و پیشنهادهای اخیر کارشناسان غربی افزایش فشار اقتصادی بر مردم و تلاش برای مرتبط نشان دادن این تنگنا با سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است. محور دیگر پیشنهادها ایجاد اجماع بین المللی به بهانه های مختلف علیه فعالیت های جمهوری اسلامی است.

در این گزارش خاص، پیش‌دستی در توسعه روابط اقتصادی با عراق می تواند به عنوان راه حلی در برابر پیشنهاد بایمن برای جدایی ایران و عراق مطرح شود.

منبع: پایگاه تبیین